شعری از شاعر ارسلان صمدی لرگانی

ای سایه سار سرو سخن سرزمین من                                                   گنجینه ی کلام و خط نقطه چین من

ای صاحب نوادر معنای سربه مُهر                                                          آرایه های ساده ولی دلنشین من

ای آستین یخ زده در زمهریر شب                                                          شعرت شفای سوده دلِ آتشین من

آن حقه های نکته ی سربسته واگشا                                                    تا سفره ی ستاره چکد ز آستین من

باخاطرات شهر، قلم مسخ می شود                                                      از زخمهای کهنه ی چین جبین من

این دوزخی زمان،که زمانِ ترانه نیست                                                    دیوان بخوان،که دیو نشسته کمین من

شعرت لطیف وطبع توآرایه ی خیال                                                        شیرین ترین مثالِ خیال آفرین من

با کاروان حِلّه چو پروانه پر کشیم                                                          خورشیدشعروماهِ سخن ترکِ زین من

میراث های نکته ی شیرین شاعران                                                       زیباترین ترانه ی این سر زمین من

پروین و ماه و مشتری خرمن خیال                                                         درکارگاه شعر وادب خوشه چین من

شاعر: استاد ارسلان صمدی لرگانی