دمی بیا به کنارم نه انتهای غزل                     بیا سرآغ من اما نه ابتدای غزل هنوز،فاصله داری که تا بخویش رسی              گذر نکرده ز خود کی رسی بپای غزل مرابه شانه کشیدی و مو به مو بردی               در آینه نشنیدی...