از تو همین اشاره ی پنهان مرا بس است یا آن سکوت سربه گریبان مرا بس است   یک مثنوی غزل ،شده عادت برای چه یک آه سردِ سینه ی سوزان مرابس است   آن خاطرات خواب زده ارزانی شما تاخورده عکسِ گوشه ی ایوان مرابس است   ظرف تکیده را بنوازی ز لطف و مهر این کاسه شکسته به...